-Amore

Dena noiz galdua den konturatzeko ere behar da berezko abilezia. zentzuak adi eta bidean joandakoaz erreparatzeko oroimena lagun. Borroka luze batek sortzen duelako menpekotasuna. Etsaia azken odol tanta lapurtzera iritsi denean, zainak agortuta, eta lehorraren lehorrez urratuta, azken hatsa ere emateko duzula ustera iristen zarelako. Etorkizun bat galduta egon arren, dagoeneko, debaldeko gauza gehiago galtzera bultzatuta, arnasa, izerdia, malkoak.

Dena noiz galdua den konturatzeko ere behar da berezko abilezia. Borrokan irautearen sufrimendua, eta amore ematearen plazera balantzan jarri. Nekearen nekeaz, etxeko balkoian etzanda eguzkia hartzen orduak pasatzen ikasi.